Volgers van dit topic weten intussen dat ik een tijdje terug 3 maanden in Zuidoost Azië verbleef (partially work / partially pleasure)
Een prima gelegenheid om mijn maatje Alvin op de Filippijnen nog eens op te zoeken.
Meer nog, we kregen het voor elkaar dat ik op 3 mei deelnam aan een qualifying session van de 2014 National Racing Championships, achter het stuur van van Alvin’s eigen zwarte Civic SiR.
Place to be: Clark International Speedway in Pampanga.
Discipline: Time Attack, wel, eigenlijk ging het ‘gewoon’ over ¼ mile dragracen (sprint), Time Attack is tenslotte toch nog net wat anders, maar dit was wel de officiële benaming die de organisatie aan de discipline had gegeven.
Nu hoor ik jullie al denken, waarom zou iemand zijn eigen pride & joy uitlenen aan een ander om ermee op circuit te gaan knallen?
Wel, daar zijn een aantal goede redenen voor: Alvin en ik kennen elkaar al jaren, hij weet dat ik het al een beetje gewend ben om met krachtige auto’s om te gaan, en dat ik respect heb voor andermans goed.
Bovendien kon Alvin zelf niet met zijn eigen wagen aan de start verschijnen, want zelf moest hij een one off build uittesten voor één van zijn klanten, en wenste hij uiteraard toch om zijn eigen ride te kwalificeren. Maar daarover straks meer.
Een paar dagen voor het event, was ik reeds in Alvin’s shop te vinden om te helpen met het race-klaar te maken van de SiR (deze wordt immers nog eveneens als daily gebruikt)
Afstellen, interieur verwijderen en het plaatsen van launch control.
Chillin’ and cruisin’ at night met een paar kameraden van Alvin en hun speelgoed.
Late nights & an early morning, de volgende zaterdagochtend vertrokken we om 5u ‘s ochtends in kolonne richting circuit, alwaar we een goed uur later toekwamen.
Vier wagens uit Alvin’s shop zouden deelnemen aan het event;
- een EG met opgevoerde B18C6 aan boord
- Een okerkleurige Civic SiR (original tweaked engineblock)
- De one off die Alvin zou gaan besturen; een short body owner jeep met een modified 2.0 L SR20DET I4 turbo blok aan boord uit een Nissan Silvia, radical stuff
- En tenslotte ikzelf met Alvin’s wagen (Civic SiR met Frankestein built block (B20 bottom end, SiR Top end)
Intussen stroomden ook de andere teams al toe in de paddock …
Terwijl de mechanics de auto nakijken, even een kijkje nemen in de pits (check out the competiton), er was immers al best heel wat te zien.
Bon, genoeg de toerist uitgehangen, we’ve got work to do.
Zoals eerder gezegd, had deze trackday als doel om nieuwe afstellingen te testen maar eveneens om de deelnemers in te delen in categorieën, met het oog op het verdere race seizoen.
Op de Filippijnen worden de auto’s voor Time Attack events in respectievelijk 4 klassen opgesplitst, afhankelijk van hun behaalde 400 meter sprint-tijden:
- Super Street klasse = alles boven de 14 seconden
- Sportsman klasse = onder de 14- en boven 12 seconden
- Expert klasse = onder de 12- en boven de 10 seconden
- Super Pro= alles onder de 10 seconden
Alvin verlangde dat ik zijn SiR zou kunnen plaatsen voor de Sportsman klasse…
Zijn persoonlijke besttijd van vorig seizoen was 13.8 seconden op de quarter, en dit zonder launch control. Intussen had het blok eveneens nog een paar wijzigingen ondergaan, maar toch…
Ik wist van tevoren wat me te doen stond.
Ieder kreeg 1 practice run, daarna 3 runs waarbij de tijd gemeten werd (de beste twee resultaten waren bepalend voor plaatsing).
Na een korte safety briefing en inspectie, was het omstreeks 9 uur de hoogste tijd om mezelf in mijn geleende racepak te hijsen.
Pokkeheet die dag (as always op de Filippijnen), bij een buitentemperatuur van om en bij de 35 graden Celsius was het zweten en puffen geblazen.
In de auto was het uiteraard nog een pak warmer, want zoals het een hardcore auto betaamt, werden zowel de airco als de power steering uit Alvin’s zwarte SiR verbannen (light is right)
Helm op, 4 punts gordels vast, ignition, en dan op weg naar de practice run.
Aanschuiven, een burnout om de banden op te warmen, mijn plaats innemen op de strip, het signaal van de flagman, de kerstverlichting aan en … groen!
Damn wtf?! Veel wheelspin, ik stomverbaasd, want ik had de koppeling toch loosgelaten op 4500 rpm en de lc was toen duidelijk aan het werk, maar toch geen grip bij de start. Even later sprong de auto uit versnelling van 2 naar 3, f*ck,
run afgewerkt en recht de pits in, om de wagen wat beter af te stellen voor de eerste chrono run.
Ondertussen ging de actie op het circuit uiteraard gewoon door...
Een dik uur later, en na een paar kleine aanpassingen, reed ik opnieuw de pits uit. Tijd voor de eerste run met tijdsopname.
Mijn tegenstander was deze opgefokte Corolla Twin Cam.
Op de plaatsen, vlag, groen! De Corolla was het beste weg, ik had nog steeds te weinig grip en mijn reactietijd kon ook nog wel wat scherper. Aan het einde van de run kwam ik weer op ongeveer gelijke hoogte, de SiR had duidelijk meer power. Eindtijd; 14.46 seconden…
Niet goed genoeg dus. Back to our pitbox om nog wat aanpassingen door te voeren teneinde het vermogen beter aan de grond te krijgen.
Door het uitgebreide deelnemersveld was hier gelukkig voldoende tijd voor.
Na een lichte lunch omstreeks 1u30 was het tijd voor de tweede-, en voor mij reeds bepalende run.
Remember, best 2 out of 3, nu moest ik een tijd halen van onder de 14 seconden, of ik kon onze doelstelling van de auto te plaatsen in de Sportsman class niet meer behalen.
Nog wat tips van Alvin plus wat peptalk van de crew, en dan opnieuw naar de startlijn. The pressure’s on.
Tegenover mij een andere Civic als tegenstander…
Maar ik besloot om mij van hem niks aan te trekken, gewoon focussen op mezelf, mijn wagen en de task ahead.
Yessss, dit keer wel grip, een cleane start en betere reactie op het groene licht, mijn opponent daarentegen had wel last van doorslippend rubber, ik heb hem na de start niet meer teruggezien.
Eindtijd run 2: 13.89 seconden. Oef, opluchting, het kan nog steeds.
Bij terugkeer in de pits blije gezichten, omdat ook de andere auto’s reeds naar behoren gepresteerd hadden. Intussen was er toch al flink wat volk komen opdagen, altijd leuk om niet voor lege stoelen te hoeven rijden.
Als enige buitenlandse (blanke) rijder kreeg ik natuurlijk wel wat extra aandacht, enkel de pitspoezen ontbraken
Rond 15u30 mocht ik het laatste sprintje afwerken, de opdracht bleef dezelfde, een sub 14 seconds tijd… En als het even kon, mijn tijd van run 2 nog iets scherper stellen. Nog een snel gebedje gericht aan the car-Gods...
Dit keer stond ik bij de start aan de linkerzijde van de baan (alle vorige runs rechts afgewerkt).
Ik merkte echter dat de auto’s die voor mij links mochten vertrekken meestal betere starts maakten (meer grip?), dus mss was wel het beter zo.
Aan mijn rechterzijde werd ik geflankeerd door deze zwarte Mitsubishi Coupé
Na mijn runs, was ik langs de pitsmuur blijven kijken naar ‘de rest van het veld’, en deze knaap draaide tijden van om een bij de 14.2
Een haalbare kaart, maar dan moest ik zelf wel opnieuw een goede beurt rijden.
Vlag, lichten aan, groen en weg. Naar mijn gevoel een tikkeltje meer grip dan voorheen, met een strakke run tot gevolg. Als eerste over de streep, de Mitsu geklopt met haast een volle autolengte.
Daarna vol spanning terug naar de pits, was dit goed genoeg? Sportsman en geslaagd, of net niet en mijn dag & Alvin's raceseizoen naar de kl*ten?
In de eerste sector van de pitlane, nog voor de boxen, even stoppen bij de official, raampje naar beneden en… 13.82 Sportsman class!
Yeahhh, magaling (tagalog voor bravo, goed gedaan
), I did it, blij voor mezelf maar vooral voor mijn maat Alvin, het was tenslotte zijn wagen. Nu kan hij dit seizoen aantreden in de vooropgestelde klasse en de boel was heel gebleven.
Voor de volledigheid geef ik nog even de tijden van beste runs van ‘onze’ 3 andere wagens:
- de okerkleurige Civic SiR: 14.25, één van de snellere Super Street auto’s
- de EG met B18C6 motor 12.93, eveneens Sportsman class
- en tot slot die maffe owner met Silvia motor bestuurd door Alvin: 12.31, deze had eveneens last van teveel wheelspin, maar het ding maakt wel meteen een goede kans op de titel in de Sportsman klasse.
Een dikke duim omhoog
voor Alvin en zijn crew, thx voor een onvergetelijke ervaring, en zodra hij meer foto’s en filmpjes doorstuurt, post ik ze hier.